Online Üye
Online Ziyaretçi
Ne yeşerdin gönlümde ne de tamamen soldun
Gönül defterimdeki satırlar ilen doldun
Sen hasret tespihinde bitmeyen boncuk oldun
Kapanmamış yarama hayalin tuz banıyor
Umudum vurgun yedi sessiz sessiz kanıyor
Sabahını kaybetmiş öksüz kalmış gece de
Gönlüm arasa bile çözülmez bilmece de
Ucu kırık kalemden dökülen her hece de
Verdiğin adreslerde düşlerim aldanıyor
Umudum vurgun yedi sessiz sessiz kanıyor
Sen ki aşkın rengisin siyaha boyalanmış
Hüznümün gölgesinde bulutlar oyalanmış
Sadakat mayasıyla hamurum mayalanmış
Dilim inkâr ederken kalbim seni anıyor
Umudum vurgun yedi sessiz sessiz kanıyor
Hasret türküsü çalar elimde kırık sazım
Adın hep dudağımda bitmeyen tek niyazım
Zemheride geçiyor bak işte gene yazım
Ah sol yanım bir bilsen bilsen nasıl yanıyor
Umudum vurgun yedi sessiz sessiz kanıyor
Ne unutur bu gönül ne de sevmekten bıkar
Satırlar arasında oyalansam ne çıkar
Buz tutmuş yüreğimi madem sensizlik yakar
Gel artık bitsin hasret demeye utanıyor
Umudum vurgun yedi sessiz sessiz kanıyor.
Ayşe Kadıoğlu Yıldız