Online Üye
Online Ziyaretçi
Kaç mevsim geçti sensiz, ardın sıra yapraklarını dökerek
Belki bir gün gelirsin diye, bende açan yapraklar bitmedi
Senli günleri anımsıyorken, sensizliği anımsatmadı felek
Belki bir gün gelirsin diye, seni unutmaya gücüm yetmedi
Sen açtın gönül bahçemde, sonbaharda kuruyan güllere inat
Belki bir gün tutarsın diye, gülümün dalında diken bitmedi
Yaban eli değmedi ellerime, arsızca uzanan yaban ellere inat
Belki bir gün tutarsın diye, seni unutmaya gücüm yetmedi
Sen hiç hayalimden çıkmadın, sensiz bir hayalim olmadı hiç
Belki beni unutamazsın diye, yüzün gözlerimden silinmedi
Düşüncelerimde sen vardın, sensiz bir düşüncem olmadı hiç
Belki beni unutmazsın diye, seni unutmaya gücüm yetmedi
Gamzende boğuldu gülüşlerim, tebessümüne hasret gözlerim
Belki bi’tebessüm edersin diye, hep seni söyler oldu sözlerim
Her zaman sana oldu gidişlerim, hep seni hatırlattı sevgilerim
Belki bi’tevafuk edersin diye, seni unutmaya güç yetiremedim