Anne
Kader; bir muamma, sırrı bilinmez.
Halime bakıp da ağlama anne.
Ezelde yazılan yazı silinmez,
Dertli yüreğimi dağlama anne.
İçimde hüzün var bir avuç kordan,
Kader ayrı tuttu anadan, yardan.
Sesini duyur da uzak diyardan,
Gurbette yolumu bağlama anne.
Göçmen kuşlar gibi yorgun uçarım,
Güz gülleri gibi solgun açarım,
Feleğin elinde bil ki naçarım,
Gönül kurşununu yağlama anne.
Otur başucuma, tut ellerimi,
Hele bi’yol dinle emellerimi.
Gönülden gönüle çek tellerini,
Hüzün ırmağında çağlama anne.
Gün olur, içimde fırtına eser.
Gün olur, yüreğim kendine küser.
Azrail usulca yolumu keser.
Ölürsem karalar bağlama anne.
Rabia Barış
(
Anne başlıklı yazı
Rabia Barış tarafından
29.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
