Birinci cihan harbinde, dünya girdi kaosa,
Dinsizlik yakýp yýkarak, dönüþmüþtü lodosa,

Ülkeler perme periþan, savunma yetersizdi,
Kurulan bir çok devletin,bir çoðuda dinsizdi,

Materyalist felsefeyi, yaymak istiyorlardý,
Ýslam için bir numara, tehlike diyorlardý,

Said'i olmayan dünya Said'i bekliyordu,
Bolþevizm dinsizlikle, kasýp kavuruyordu,

Yer verimsiz, gök karanlýk, dünya perme periþan,
Bir iman ehli beklenir, bu dinsizliði sarsan,

Gök kýzarmýþtý Bitlis'te, sanki güneþ doðacak,
Doðmasý beklenen güneþ, karanlýðý boðacak,

Daha küçük yaþlarýnda, göz dolduran bir çocuk,
Alnýnda nurdan oluþan, terleri boncuk boncuk,

Bir gecede ezberledi, o günkü ilimleri,
Test ederek yarýþtýlar, kim geldiyse ileri,

Medreseleri dolaþtý, eksik kalmasýn diye,
Müderris oldu, talebe olduðu medreseye,

Meþakkatli yola girdi, çilelere razýydý,
Tezi ilimle çürütmek, elbet onun tarzýydý,

Eski Said, yeni Said, hayat evreleriydi,
Tekamülün basamaðý, zirve merdiveniydi,

Enbiyanýn mirasçýsý, ulema demiþ Resul,
Bitlis'ten yükselen güneþ, nur saçtý usul usul,

Ne maldaydý, ne mülkteydi, gönlü asla Said'in,
Allah'tan baþkasý olmaz, gönlünde bir zahidin,

Kastettiler yok etmeye, muvaffak olmadýlar,
Said'in haþmeti karþýsýnda duramadýlar,

Rus Osmanlý savaþýnda, esir düþtü Rusya'ya,
Güneþ nasýl secde etsin, el pençe duran Ay'a,

Almanya'nýn üzerinden, döndü Anadolu'ya,
Kendi bizzat çevresiyle, girmiþti savaþmaya,

Medreseyi Yusufiye, sanki evi gibiydi,
Her kiminle konuþursa, onu ikna ederdi,

Siyasetten uzak durdu, ilimden asla deðil,
Ýmaný kurtarmak için, çabaydý onda meyil,

Risaletin pak nurunu, risaleye yansýttý,
Ýlhamý Haktan alarak, Kuran'ý tefsir etti,

Yýl bin dokuz yüz atmýþ iken, güneþ tam tepedeydi,
Urfa'da Ýpek Palasta, güneþ tutuluverdi,

Küllü nefsün zaikatül mevt, diye Allah buyurdu,
Sümme ileyna türceun, diye Hakka yürüdü,

Onun için söylenmekte, O bir Bediüzzaman,
Risaliyi Nurlar ile, O bir hadimül Kuran,

O güldü gül bahçesinde, aleme koku saçtý,
O karanlýðý yýrtarak, yeni bir devir açtý.