Online Üye
Online Ziyaretçi
Taş kesildi bu şehir
Lâl oldu sen giderken.
Matemliydi gökyüzü
Dil sustu, kalem sustu
Rüzgar coştu sen giderken.
Sen giderken
Ay buluta sarıldı
Yıldızlar döküldü göklerden.
Ayaz kesti bu şehir
Ayaz kesti sen giderken.
Gül hazin,bülbül hazin,
Gülşen ağlamaklıydı
Bulutlar göz yaşı döktü
Güneş gülmedi sen giderken.
Sen giderken
Susuzdu yerler
Dağlar dumanlı,yürekler amanlıydı
Ağlıyordu bu şehir
Ağlıyordu sen giderken.
Yorgundu gönüller
Şimşekler çakıyordu sevda üstüne
Taş kesiyordu bu şehir
Taş kesildi sen giderken
Sen giderken..
Rabia BARIŞ