Online Üye
Online Ziyaretçi
İnişli yokuşlu, insan hayatı
Sular seller gibi, engine çağlar.
Dün ve yarın yoktur, olmaz bayatı
Bulutlar içinde, şahitti dağlar.
Bayırdan aşağı, koşmak gibidir
Sevdası karanlık, kuyu dibidir
Temmuzda üşütür, sanki tipidir
Kavgası benimle, cahitti dağlar.
Alaca bulaca, sabah beşinde
Başını dayayıp, yatıp döşümde
Seninle kendimi, gördüm düşümde
Şimdi aramızda, ahitti dağlar.
Soğuk sular içip, çeşme başında
Bizden kalan izler, bulsam taşında
Henüz bulûğ olmuş, onbeş yaşında
Çıktıkça yükselir, vahitti dağlar.
Turu sine dağı, benim ilimde
Aldığım her nefes, döner dilimde
Uzaklıklar değil, ölçü milimde
Yerde sabit durur, zahitti dağlar.
Ahmet Çelik
19.03.2010
Ceyhan