Genç kızlar sıraya girerdi,
Çeşme başında gezerken
Köyün yakışıklı genci,
Güçlü yağız delikanlısı,
Kır atına vurdun mu kırbacı
Selam alırdın herkesten.
Gönül verdi komşu kızı Hasan’a
O da köyün bir tanecik güzeli,
Örgülü saçlı kalem kaşlı sürmeli,
Yürekleri gönülden sevdalı
Gizlice buluşurlardı dere kenarında
Verdiği beyaz gülü takardı saçlarına
Onlara engel olanların inadına.
Nihayet duaları kabul oldu,
İki gönül kavuştu sonunda
Üç gün üç gece düğünler kuruldu.
Ayşe mutluydu Hasan’ın koynunda.
İki oğlan bir de kızları oldu.
Erkek çocuğu yoktu soyunda
Mor salkımlı evlerine mutluluk doldu.
Refah içinde yaşadı karı koca
Yıllar kovaladı birbirini
Vefakar eşini verdi toprağa.
Çocukların hiçbiri gelmedi yanına.
Canım diyen dostları çekti ellerini
Zavallı Hasan Dede kaybetti her şeyini
Kimse kalmadı köpeğinden başka
Yığıldın kaldın artık oturduğun taşta,
Reva mıydı yalnızlık sana bu yaşta
Güvendin bir zamanlar varlığına,
Şimdi muhtaçsın bir karış toprağına,
Ormanın kuytu köşesi yurdun oldu.
Takatin kesildi rengin soldu.
Bu halin insanlara güzel bir ders oldu.
Ülkü Ahıska.7.Nisan.2010
Yukardaki resim kendi çalışmam.