Ey insanoğlu nasıl geldin dünyaya,
Niçin bakmıyorsun hiç yaşantına,
Gitmeyecek misin son olan mekâna,
Bir zaman sonra duyulacaksın salalarla..
Etrafına iyi bak ibret al ve düşün,
Unutma mahşer olacak asıl düğün,
Gidilince gelinmiyor oluyor geçmiş gün,
Dövünebilirsen hiç durma dövün…
Bak yere düşün şu kuru yaprağa,
O da bağlıydı bir zamanlar hayata,
O bile gidiyor bak geldiği toprağa,
Haline iyi bak düşün ve olanları anla..
Baharla gelen mevsimini iyi bil,
Bırak bedenindeki gafleti sil,
Yaratana zikretmen için verilmiş dil,
Senden beklenen yaşam bu değil…
Düşün anla iyi gör bak da etrafını,
Güzel yaşa zehir etme hayatını,
Unutma ibret al, saygı göster yatanı,
En iyisi ondan, o affeder kulanı..
Sakın aldanıp dünyaya kanma,
Sakın bana ne deyip kafa sallama,
Umutsuz olup da karaları bağlama,
Sıkı bağlan uzak olma yatana…
İbret al bugün var yarın yok,
Birçoğu aç, senin karnın tok,
Dünyada senden kötüsü çok,
Yaratandan başka sığınak yok..
Gel düzelt kendini sakın aldanma,
Biraz olsun umutlarından kopma,
Umudunu yaşa yarınlara bırakma,
Bu günleri bakıp da yarınları unutma…
ZEKERİYA BAŞGÜN
(
İnsanlığını Untma başlıklı yazı
Can İyisever tarafından
12.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
