Cenaze taþýyor üzüntü yarým,

Mezarda hesabý güç düþünmüyor.

Az sonra doyuyor fazlasý kârým,

Nice garipler var aç düþünmüyor.

Plajda geziyor keyfi dört köþe,

Caný zehirliyor elinde þiþe,

Akýllý olanlar bu hale þaþa,

Her nefes iþlenen suç düþünmüyor.

Ona da bir çukur tam eþecekler,

Yorgan, yastýðýný hep deþecekler,

Alacaklýlarý pir düþecekler,

Belinden inenler piç düþünmüyor.

Makamda gölgeye selâm duranlar,

Ayak almak için tuzak kuranlar,

Dün gel demeden hop koþup varanlar,

Kel kafa öpüyor saç düþünmüyor.

Ýnsanlýðý yitik kýlýðý takým,

Týraþý yerinde son model bakým,

Muhtaç olduðumda olmaz tek yakým,

Dursunî bitince hiç düþünmüyor.

Dursun Yeþil –2008