Zamanı geldi sevgilim
Sen ve Ben
Birde çıplak ayaklarımız
Kaçırmalıyız kendimizi
Bu serseri şehrin
Mezar kokan insanlarından
Kanımızı toprağa
Öfkeyi damarlarımıza enjekte edip,
Arkamızda ki terekemizi ateşe verip
Bir daha dönmemeye yemin edip
Sığınmalıyız bir dağın,
Çocuk ellerine…
Ben saçlarımı kestim,
Sakallarımı uzattım,
Bir dağ kimliği çıkarttım,
Adım artık EŞKİYA,
Uyruğum toprak,
Dilimde bir türkü dolaşacak
“Şehirliler öldüğünde hikaye,
dağlılar öldüğünde destan yazılacak.”
Sende hazırlan sevgilim
Dağlar ağıt yeridir.
Gözyaşı topla çocuklardan
Doğduğu günden beridir
Geçmişine küfreden adamlardan
Ve yüreği
Zindan karası kadınlardan
Arındır kendini
Kimseler kirletmeden gözlerini
Arkana bile bakmadan
Düş yanıma yiğitçe
Tutuştur ellerime ellerini
Dağların nazlı gelini…
İdris TEKİN