Mezara Kadar
Ben hayatımda, iki kez ağladım,
Birincisi, doğarken,
Diğeri ise,
Hayatımın değiştiği andı,
Diğerleri yalandı,
Fakat gerçeğinde çok, çok ağladığım.
İlkinin nedeni belliydi,
Dünyaya gelmek istememekten.
O' da kaderimden,ve elimde olmadığından,
İkincisi nedendi, bunu söylemem,
İşte o' da benim sırrımdır,
Söyleyemem,
O sır ki!
Mezara kadar, gitmeliydi,
Ve öyle de olacak.
O sırrı kimseler bilemeyecek
Kimse bilmemeli, nedenini,
Onun,
Bilmemeli,
Hangi nedenden ağladığımı en çok,
Bilmemeli, çünkü o bir sır
Kimi diyecek,
O mutluluktan, ağlardı,
kimi diyecek, o heyecanından ağlardı,
Amma, kimse,
O asıl gerçeğin ne olduğunu bilemeyecek.
İkincisi, hep sır kalacak,
Bende.
Değiştiremediğim, kadere boyun eğdiğim.
Bir kaderin sırrı olarak kalacak.
Göz yaşımı gören dahi,
Neden ağladığımı bilemedi ve de bilen olmayacak,
Oysa o gün!
Makus kaderimin değiştiği andı.
Düşlerimin, hayallerimin tutsak olduğu bir zamandı,
Hayallerimi!
Kaderin eline teslim ettiğim bir andı.
Göz yaşlarını,
Tutsak yüreğime akıtmıştım oysa o gün ben,
Ve hep ağladım.
İçimdeki o kahrolası açıklayamayacağım sırrımdan,
Kadere isyan edip ağladım.
Kimsenin, bilmediği sırra,
Bir kadere, için,için göz yaşı dökerek,
Hep ağladım.
O gün
Hiç değişmeyecek acı dolu bir hayat
Beni beklerken yolda,
Hep ağladım.
Ahmet Yüksel Şanlıer
(
Mezara Kadar başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
15.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
