“-Akmehmedi bilimin sen”

“-þöyle böyle aklým eriyo, ablak yüzlü,

aksaçlý, bi adamýdý”

“-sinirli mi, sinirli

pire uçu yorganý yakardý ya öyle; emme çok eyiydi

ýrametlig bi yaz ðünü

Beldecik’de, Tokmacýk yol çatýnda[1]

            annacýmdan gelividi,

benim sýrtýmda… hinci ki bu

            Amad’ýn[2] ad aldýðý,

Yalavaþ Hasdanesi’nden çýkarývýdýlar

            bi guþluk geçeni

boyuyüklü bi ðarý,

yol bilmen iz bilmen dedikleyin

saðolsunlar elimden dutdular

                        ýrafakatçý[3] ðarýlar..

on günden maada yattýk,

            yeme-iþme ne arar

ben çýrpýnýyon,

            görennerin içi ðediyo emme

faydasý mý var

“-çýkmadýk candan umut kesilmez” deyollar..

kesmedik biz de, aldým gabil etdim

            emme çocuk samýt[4] gibi

soluk almayo,

            beti-benzi toprak gibi bomboz,

yaþa(r)sa da eyi olmaz dediler,

“gýyamete gadar baþ kakýncý[5]”

en sonunda biðün

            “-höküm[6] Alla(hý)n” dediler

…

            “-biz elimizden geleni yapdýk”

…

            “-ömrü bu gadarýmýþ”

….

Allah geride galanlarýna ömür versin”miþ,

….

“-zati eyiler yaþamazýmýþ”,

….

“-Allah sevdiði gullarýný yanýna erken alýr”ýmýþ,

…..

“-Allah sevdiklerimizi alalak, bizi imtan eder”imiþ

…..

“-‘öte dünya[7]’da bizi garþýlarlar”ýmýþ,