Çocuğum, af olur diyerek geçtin.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.
Gençlik çağlarında hoş deyip içtin.
Her çeşit dostunla düşüp, dolaştın.
Nahoş bir hayata fazla bulaştın.
Emsal musallada, gülüp yılıştın.
Anaya, babaya isyanda hoştun.
Dini bilgin yoktu, hesapta boştun.
Her çeşit çalgıya oynayıp, koştun.
Deden, baban, anan sendedir sıra.
Çetele dökülür, çıkar fatura.
Defterin rengi ya, beyaz ya kara
Bayramdan bayrama bile kılmadın.
Giden tabutlardan ibret almadın.
Yüreğine bir an korku salmadın.
Yirmi, otuz derken kırkı da geçtin.
Elli, altmış, yetmiş, seksen mi seçtin.
Yetsin artık, boşa akılsız uçtun.
Bunca ibadeti nasıl ödersin?
Torban boşsa hangi yüzle gidersin?
Dursunî de suçlu, ona ne dersin?
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.
Dursun Yeşil –2008