Online Üye
Online Ziyaretçi
İnsanın alası içte olurmuş.
Görmek için arar, akar gidersin.
Hayvanın alası dışta olurmuş.
Düşersin, namussuz biri eline.
Sahip olmaz bir gün dine, diline.
Merhem bulup çalmaz kendi keline.
Ne iş bilir ne de yöntemi sorar.
Yola girmek bilmez, çalıya karar.
Anan, baban ne de kardeşin arar.
Bir gün, bir ay değil, ömür tükenir.
Laf anlamaz, işe gitse yekinir.
Kalabalık görse girmez çekinir.
Töreymiş, namusmuş susturur bizi.
Hal hatır sayarken, bastırır sözü.
Gören gözler varsa alınır sezi.
Yarı aç, yarı tok sabahlar olur.
Biraz kendine gel, Azrail bulur.
Kimsesiz bulunca ağzından solur.
Sofraya otursan, azara başlar.
Suçlu suçsuz her an anlamaz haşlar.
Dursunî’yi yolda görünce dışlar.
Dert yüküyle saldan bakar, gidersin.
Dursun Yeşil –2008