Zaman dokunmuş ellerimize,
İçimizde derin bir sızı,
Herkes gülerken görsede bizi,
Dallları kırık bir gül gibi.
Sevgi ekmiştik oysa ,tüm baharlarda
Biçtiğimiz neden hüsran.
Susuyor kime sorsak,
Soyulurken üstümüzde ki heyecan.
Neden küstü bizi istemiyor?
Ağlayarak gözlerimizi açtığımız ,
Küçüçük ellerimizle tutunduğumuz,
Yalancı zaman..
Duman çökmüş gönlümüze,
Ne bir rüzgar var dağıtan,
Ne de sürükleyip bir yüreğe, öfkeni alana kadar ağlatan,
Hırçın dalgalara dönüyoruz gitgide,
Kayalara çarptıkça kendi canını acıtan..
Duruluyoruz,
Durgunluğumuz öyle bir bataklık ki,
Hayallerimizin soluksuz ölümünü seyrediyoruz..
Oysa Yare koşacağımız yollardan,
O kadar boşu boşluğumuza doldurmuşuz ki,
hamallığı seviyoruz.
Çağırıyor Yar,çağırıyoruz yari,
Ne yar geliyor, ne biz gidiyoruz..
yazan;Ümit Seyhan
(
Yalancı Zaman başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
14.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
