Düslere Mahküm Misralar
SON NEFES.....................................
Selam drenckaynagim yasam felsefem.
Artik kaynaklar kurudu sular cekildi yolun sonundayim hasretim.
Özlerken agladigim, aglarken suskunluguma mahkum oldugum tek insan, tek tutanagim.
Sen gelmedin, gelip dizime basini koymadin, ama ben gidiyorum.
Gidiyorum cünki yolun sonu....bitti .. tükendi... isiklar birer birer sönüyor.
Hayalini bakislarimda saklarken kirpiklerim gözbebeklerime düsüyor, onlar bile agliyor.
Dudaklarimi iple diktim, son nefesimi olmayan gücümle, yoksul kuvvetimle tutmak icin caba gösteriyorum.
Son defa seni, belkide rüzgarin getirecegi kokunu koklamak icin kapinin araliginda nöbet tutuyorum.
Beyaz yatagimda zincirlerin halkalarinda esirken, senin kapiyi yavasca actigini ellerini uzatip saclarimi tel tel oksadigini hayal ettim.
Belki hayal degil gercekti ama gercekle hayali artik ayiramiyorum.
Her acilan kapida sen, her ictigim suda terini, cigerlerime giden havada nefesini, bogazima dügümlenen yudumlarda,
varligini hissediyorum.
Ellerimi uzatip parmaklarimla sana dokunmak istiyorum.
Feryadim üstümde yuvalanan kayalara, onlara eslik eden ve cakillasan taslara.
Ah! seni son defa görebilsem?
Basimi gögsüne koysam saatlerce koklasam?
Kalbinin sesini dinlesem? üsüyen ellerimiellerinde isitsam.
Dudaklarimi gözlerine yatirsam damla damla nemlense, atesinden can alsa isinsa?
Son nefesim artikgitmek, göklere cikip kanadlanmak istiyor.
Veda ettigim ilk, tek ve son insansin.
Tutamadigim, yasayamadigim, kayiplarda senelerce aradigim bulamadigimsin.
Ömrümü icinde kelepceledigim, esir mutluluklari sana birakiyorum.
Satirlarimi, son nefesimi,hic yanimda olmayan yüregine veriyorum.
Ara sira yüregine bak ve beni hatirla, belki uyurken gizlice rüyalarina girerim.
Lütfen! beni görürsen.. uyanma..
uyanirsan yine sensiz, yine öksüz, yine yalniz birakma.
Varliginda dokunamadigim sevdama, rüyalarinda dokunmak!..
Ölümün ötesinde bir dünyada yasamak.
Umutlarin gölgesinde seninle, rüyalarinda bulusmak, cenette yasamaktan daha güzel.
Son nefes giderken kalem ve beyaz satirlari götürmeyi unuttu.
Her rüyana girdigimde seni kalemimle satirlarima yazacagim.
SENGÜL KAPLAN TEKE
(
Düslere Mahküm Misralar başlıklı yazı
sengul--kapl tarafından
15.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
