Çýnar yapraklarý suya düþerken
O küçük derede o sabah erken
Güneþ, gözlerinin içinden geçerken
Ýçindeki, yangýnlarý gizledin sen
Ta ki elimi tutup kalbine koyuncaya
Ben o kalbin sesini duyuncaya
Senin asýl sesine kavuþuncaya kadar
O an anladým seni iþte
Sevmek, dil söylemese de
Sevmek belki o serzeniþte
Ve o gözyaþýndaydý
Küçücük bir damlaydý
O damla aslýnda
Bir dua, bir veda
Bir koca merhabaydý...