Online Üye
Online Ziyaretçi
“Benim memuruum işini bilir.”.
Hortuma yardımcı olmazsa geçer:
Dayar arkasını, bir dayısına.
İmzaları atar, tam sayısına.
Çıkarsız dokunmaz tek kıyısına:
Kendi belki yemez, yiyene susar.
Müdürü görünce, baş kumda pusar.
Köşeye sıkışır, iftira kusar:
Hem camiye hem de hortuma devam.
Yerinde asildir, yerinde avam.
Fırsatı kaçırmaz, oluşur kıvam:
Her türlü çalgıya kıvırır belden.
Her çeşit dürüstlük satılır dilden.
Kelaynaklar öter, ne gelir elden?
Düzenlerine tam yetişir köle.
Yol bilmez insana günleri çile.
Mümbit vatan döner verimsiz çöle:
Boğuşmadıkça hiç sırları çıkmaz.
Boğazlar yağlıdır, yutmaktan bıkmaz.
Dursunî sözüne tek kimse bakmaz:
“Benim memuruum işini bilir.”
Dursun Yeşil –2008
NOT: Sözümüz her memura değildir.