Seninle hesabım kalmadı dünya.
İnsanca yaşama arzum var idi,
Başkasının fendi hedefe vardı,
Dost elinden gelen gül düşüm yardı,
Hain dost merhemsiz yaramı sardı,
Ne dersen de duyan kulak tıkalı,
Avukatlar haklı yapar çakalı,
Göbeğe indirmiş kirli sakalı,
Kime yapıştıysam boş döndü elim,
Soran Müslüman’a söyledi dilim,
Taşınmaz yüklerden yamuldu belim,
Gülfidanını hep çöle dikmişim,
Özü bozuk tohum ekip bakmışım,
Elimle besleyip suyu dökmüşüm,
Arızalı mührü özden basılı,
Kartalı görünce kanat yasılı,
Herkesin boynunda tasma asılı,
Bin tane yeni yıl gelse ne yazar,
Her gün beslediğin kuyunu kazar,
Dursunî’de patlar dertleri sızar,
Namazımı kimse kılmadı dünya.
Dursun Yeşil –2009