Çay ve sen faslı bahar nehar içinde *nehar.
Suyun başı döner hep ıtrınızla sarhoş har.
Güneşte damıtılmış güzelliktir aslınız.
Çay her gece sırdaşım, sense gönlümdeki yâr.


Ay incecik hilâlken ona benziyorsun sen.
İncecik ellerinle bir kere çay demlesen.
İklimim ihya olur zaman hazzı bütünler.
Sen benden ziyade ben sana susamışım ben.


Demlik elinde ziynet elin demlikte zambak.
Çayını yudumlarken n’ olur gözlerime bak.
Damağımı burunca elinden süzülen çay.
Ateşe ver bu anı beni de içinde yak.


Çayımın hikayesi girizgâhtır ülkene.
Beni de ekler misin? Çaya dair ilkene.
Çayımı sen sun benim sınır koyma içmeme.
İlk yudumum da sensin son yudumumda yine.


Hasret demli has çayım günü buğulandırır.
Çayımın billûr demi daim seni andırır.
Beni başka şey sarmaz üşür ve titrerim hep.
Ancak senin elinle demlenen çay kandırır.
Ankara,02.10.2010 İ.K
( Çayımın Hikayesi başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 3.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu