Onca fedakarlık yaptığımı görmediğinde
körlüğünü anladım
Gözde beklenti, yüzde kaygı bıraktığında
umursamazlığını anladım
Ellerimi tuttuğun an parmaklarını kenetlemediğinde,
kavramayacağını anladım
İpek şal hediye ettiğinde,
koynunda sarıp ısıtmayacağını anladım
Bensiz geçen her güne tahammülünde
hayatında yerim kalmadığını anladım
Günlerce aylarca sabır çektiğimde
yılların nasıl geçeceğini anladım
Meşguliyetinin yanımda geçmediği zamanda,
müsait bir durakta inmem gerektiğini anladım
Her gece yanımda uyuklamadığında
rüyamızın bittiğini anladım
Zihnimi kemiren soru işaretlerinin yanıtsızlığıyla boğuştuğumda,
beni kendinden bile korumadığını anladım
Ben henüz tırtıl iken, sen çoktan kelebeğe dönüştüğünde
bensiz adım attığını, aramızdaki mesafeyi anladım.
Vaktiyle vereceğin mutluluğa endişe duyduğumu hatırladıkça
Geçmişe bakıp geleceği anladım
Son olarak sigaramın üstüne adını yazıp içtiğimde
beni nasıl kül ettiğini anladım
ilk kez uğruna ağladığımda
Erken vakitlerde geç kalmışlığımı anladım
Nazlı Tolun