Geçmişte acıyı, binlerce duydu.
Düşman işgaline düşmesin Kars’ım.
Her yer ağaçlansın, ihtiyaç buydu.
Valisi, başkanı kucaklar közü.
Arsızın, hırsızın maldadır gözü.
Karslıya ağırdır parçalar özü.
Binlerce şehidin kanıyla oldu.
Onlardan milletim emanet buldu.
Namuslu insanım saygılı kuldu.
Altı maden üstü şehit kanıyla.
Kafkas oyununda gençler şanıyla.
Gelen, geri döner tatlı anıyla.
Demişler: “Bal tutan parmağı yalar.”
Demek değil ki bu:”Herkes mal çalar.”
Namussuz sokakta namazı kılar.
Öğretin yaşanan adet, töreyi.
Karslı hizmet edip sevsin yöreyi.
Titretmesin şehit yatan küreyi.
Sahip çıkın cennet köşesi mekân.
Zarar veren Karslı bu beni yakan!
Kars’tan olmadı mı devlette bakan?
Dursunî görünce şaşmasın Kars’ım.
Dursun Yeşil –2008