Şiiri kıymet bilen, gül sunsun daim ona,
Dalsın da yüreklere, hep yüreklice kalsın.
Kıbleye yönelerek, el açsın ol Rahman’a,
Bütün benliği ile sahih secdeler kılsın.
Bağlarda, gülistanda, daim çiçekler açsın,
Gönle mis kokuları, bin bir güzellik dolsun.
Bağdaş kursun yetimler, huzurla sevinç saçsın,
Ürünler harmanlaşsın, hasat bereket bulsun.
Gözler göklere bak der, akıl döner tabana,
İman nefse seslenir, daim kıymetsiz pulsun.
İnanıp kanma sakın, faydası olmaz sana,
Yaldızlı görünüşü, bırak saçını yolsun.
Samimiyet gülşeni, sadakat çağlayanı,
Olurlarla oluşsun, danelerden dağ olsun.
Yüzlerce yıl sabırla, güldürsün ağlayanı,
Ağlayanlar güldükçe, dertler sararıp solsun.
İdrakleri coşturan, iman ile koşturan,
Allah’ı ananlara, sade, samimi yolsun.
Düşünceyle, fikirle, duranları coşturan
Herkes de biliyor ki, ihlâslı, mert bir kulsun.
Durdu ŞAHİN