Her gece bir başka ben var ,
Sanalın süzgecinde.
Yazan,okuyan...
Şiir olmak hayalleri,
Kelimelerle halvet olmuş.
Üstadlar asmış sazı,
Baştacı olmuş çırakların sözü.
En çok ağlayan mı,
Arayan mı aşkı sokak sokak...
Hüzün resimlerin dili olmuş,
Kelimelerde...
Kimi,
Muhabbet gülü,
Kiminin şiir dili...
Ben,
Bense,
Delinin biri...
unuttum ağlamayı.
Kelimeler ağlar her şiirimde,
Benim yerime.
Neden,
Hep hüzün derler.
Gülmedi mi yüzün derler.
Bilsem nedenini,
Ne işim vardı burda.
Yırtar atardım yazdıklarımı.
Unuturdum şiiri.
Çıkıp dese ki biri...
Şiir toprakmış,
Yüreğimi ona dikerdim.
Dese ki biri,
Şiir sınavdır,
Beklemeyin diyemem,
Kopye çekerdim.
( Şiir Toprakmış başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 19.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu