Cana can gülistanda, has þiirler dokuyan.
Kendini insan sayan, insan bilendir þair.
Hakikate adanmýþ, yürekleri okuyan,
Büyük kitaptýr canlý, en saf gülendir þair.

Yüzünü çiçekleyen, gönlünü temizleyen,
Gülerek gür yürüyen, güle gelendir þair.
Sesinin yankýsýyla, bereketi izleyen,
Bulduðunu daðýtan, yürek bölendir þair.

Korku nedir bilmeyen, mazlumlarý üzmeyen,
Kinini tez unutup, kökten silendir þair.
Yaþasýn erdem deyip, kiþiliksiz gezmeyen,
Dilini dilim dilim, halkça dilendir þair.

Paylaþýlýrken kazanç, bölüþülürken miras
Koþarak yorulmayýp sona kalandýr þair.
Þerlere, þerliklere, eylemeden asla pes,
Allah Allah diyerek, erce dalandýr þair.

Zalimlere sert yumruk, gariplere dayanak,
Anlayana çok nazik, kibar olandýr þair.
Ustalar divanýnda, olup sözlere uyak,
Mihrabýn karþýsýnda, durup solandýr þair.

Ýman ile erdemle, ahlak ile bilgiyle,
Karanlýktan kurtulup, ýþýk bulandýr þair.
Her insana saygýyla, her canlýya sevgiyle,
Yaklaþarak ilimle, gönle dolandýr þair.

Durdu ÞAHÝN