Doğdu,
Köhne bir evin kuytuluklarında
Çığlık,çığlığa.
Dört duvar yokluk içinde.
Umutlar yeşerdi yer gök üstüne.
Hangi sevdalar yazıldı,
Kim bilir ne çeşit alnına?
Ayaklar çıplak
Sırtında mavi çiçekli basma...
Büyüdü Kiraz kız
Anasının sırtında
Umut tarlalarında.
Yediler azıklarını
Katıksız.
Esti rüzgar,gelincik tarlalarından
esti...
Örgülü saçlarının her bir beliğinden.
Yakalamak istedi
Belki beni de götürür diye.
Serpildi Kiraz kız,
Umutları hiç yok olmadı.
Ama,
Şanslı değildi,
Diğerleri kadar.
Görmedi kitap..defter..
Kavruk yüzü al al
Kınalı elleri kesik .
Gözlerinde hüzün
Başı önde mutsuz, biçare.
Esti rüzgar,
Gelincikler rüzgara dayanamaz.
Koptu bir yaprak
Kirazın başına kondu,ata binerken.
At yürüdü...
Umutlar geride kaldı,
Çocukluğunu bıraktı vedalaşmadan,
Gelincik tarlaları gibi mağrur..
İnce ve nahif.
Kiraz kız gitti.
Başka gelinciklere
Sıra sizlerde diye bakarak.......



(Yaşanmış bir Kiraz kız öyküsüdür.1993/SİİRT)

( Kırmızı Gelincik Misali / Kiraz başlıklı yazı sevinc-altin tarafından 15.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu