Gülümser pozlar verişime ruhumu şen mi sandınız
Oysa karabulutların üstünde otuyordum yanıldınız
Güya her günü neşeli, sürekli gamsız
İsyanımı saklardım, hakkımda aldandınız
Bu kez dilbaz tarafımdan yakalandınız
Alnıma gri renkle kazınan yazgıyı görmediniz
Emanet suretimi pek güleç bilirdiniz
Surat asmak değil âdetim
Buza çalardı ak benizim, fark etmediniz
Hanginiz ateş yakıp ısıttınız
Niye karamsar olduğumu mu sordunuz
Aydınlanmaya sebep mi sundunuz
Masumiyet maskesini siz taktınız
Gözlerimin yeşilini yosuna boyadınız
Puslu filmi rengârenk seyredip durdunuz
Soranı boş çevirmemek adınaydı hatırımı iyi deyişim
Mürekkebi pembeye çalar yazdığım kalemin
Hırsımdandı o peri kızı hallerim
Keyfimi son gayretle sahneye yerleştirirdim
Hal şu ki; kanadı kırık biçareyim
Kaderle can ciğer kuzu sarması olamadık
Gel gör ki; küskünde kalamazdık
Bir dargın, bir barışık… bizimkisi alışkanlık
Hayatı bir ucundan tutuyoruz
Soran olursa yuvarlanıp gidiyoruz