Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir ölümdür yaşamak…
Çünkü
Bir ölümdür yaşamak
Sözlerin yalnızlığında ve yorgun ayaklarda
Yolların hüznünden gebe kalmış
Ve açılan en büyük yaranın hatrına
Kalbe değen ilk ışık gibi
Kamaştırıcı ve biraz korkak
Bir ölümdür yaşamak
Sahte mutluluklar ardına gizlenen
Bir hayaldir çıplaklık
Adına is konmuş
Kirli sokakların izbesinde
Aşk esamesinde cellada şiirler döken
Ki – aslında şiirler besleyen
Bir öykünün ilk yanılgısı
Bir ölümdür yaşamak
Ürkek utangaç ve asi
Hangi bakış kaçırırsa kendini
Irağında savaşlar ve aşk
Her kana bin mayın kurunca düşler
Düşer gözbebekleri
Düşler içine
Bir ölümdür yaşamak
Üveyikler geçer içimden
Hasret kokulu yar
Aslında en çok yakışandır
Yazarın
Önceki Yazısı