BABA

Bir gün daha bitti, gün akþam oldu,
Yolunu bekledim, gelmedin baba.
Ýçime tarifsiz bir hüzün doldu,
Sensiz ne haldeyim bilmedin baba.

Mesai son buldu, saat beþ buçuk,
Güneþ benim gibi solgun ve uçuk,
Baba diye aðlar þurda bir çocuk,
Babalar ölür mü, ölmedin baba.

Evimiz neþesiz sen yoksun diye,
Komþu erzak verdi, açýz sevgiye,
Bir muhabbet kurduk laf olsun diye,
Bugün aramýzda olmadýn baba.

Annem bahçemizde odun kýrýyor,
Ninem gözyaþýna seni soruyor,
Bizi, yetim diye Allah koruyor,
Neden yanýmýzda kalmadýn baba?

Evimiz hüzünlü, avluda sam var,
Gündüzler bir garip, gecede gam var,
Üstümüzde kýrýk dökük bir dam var,
Kapýyý açýp da dalmadýn baba.

Bugün soframýzda sevdiðin yemek,
Þükür hanemizde verdiðin emek,
Kader dedikleri bu imiþ demek,
Bir lokma al desek almadýn baba.

Ne zaman bitecek annemde bu dem?
Her gün gözünde yaþ, kirpiðinde nem,
Yakýnda yolcuya benziyor ninem,
Oralardan selam salmadýn baba,

Dün sabah, maziyi dedeme sordum,
Geçmiþi dinledim irkildim durdum,
Halime þükrettim saati kurdum,
Yüküm aðýr geldi, bölmedin baba.

Unuttuk günleri, unuttuk ayý,
Halka ekledikçe çoðaldý sayý,
Halimizi sormaz amca ve dayý,
Sen ki saðlýðýnda gülmedin baba.

O engin sevgini sevgime ördüm,
Gözümün yaþýný içine dürdüm,
Sararmýþ resmini duvarda gördüm,
Beni böyle mutlu kýlmadýn baba?

Bugün kardeþimle okula gittik,
Hocam seni sordu tükendik, bittik,
Kendi içimizde kaybolup yittik,
Nemli gözümüzü silmedin baba.

Kabrini sulamýþ rahmetin suyu,
Gönlümüz seninle, sen rahat uyu,
Hayat önümüzde bir derin kuyu,
Sen ki, saðlýðýnda yýlmadýn baba.

Biz seni aradýk yeþil yaprakta,
Gayrý yatýyorsun kara toprakta,
Diyorlar ki, baban çok çok uzakta,
Gelip de bizleri bulmadýn baba.

Rabia BARIÞ