Üzüntüler ve piþmanlýklar hep karþýmýzdakini kaybettiðimizde olur. Peki ama neden? Neden piþmanlýk duyarýz ve neden üzülürüz birini kaybettiðimizde? Zaten elbet bir gün sevdiðimiz kiþiyi kaybetmeyecek miyiz en sonunda? Ya sonradan yaþayacaðýn üzüntülere ve piþmanlýklara hiç bulaþmayacaksýn ya da bulaþtýysan sonuna kadar devam etmelisin... Kimileri aldattýðý için, kimileri gittiði için, kimileri umutsuz bir aþký yaþadýðý için piþmanlýk duyar. Hayatta piþmanlýklarýmýz olmuþtur elbette. Sadece aþkta piþman olsak da yine bulaþýrýz aþka. Ucunda kaybetmek de olsa, acý çekmek de olsa aþký isteriz ya da aþk bizi ister. Aþktan kaçýþ yoktur, kurtuluþ yoktur. Arkadaþýnla aranda bir sorun olursa yoluna yalnýz devam edebilirsin rahat bir þekilde. Ama aþkta böyle bir þey yoktur. Bitsin dersin ama yürek istemez ve karþý çýkar sana. Acý çekersin ama bitsin diyemezsin kolay kolay. Bitsin dediðin zaman da bazen piþmanlýk duyarsýn bazen geri gelmek istersin ama iþ iþten geçmiþ olur o zaman. Unutamazsýn kolay kolay. Baþka aþklar bulabilirsin ama hiçbir aþk hiçbir aþkýn yerini tutmaz. Her aþk ayný deðildir. Aþk veya aþýk olmak güzeldir ama hep istediðimiz gibi olmaz. Acý da sevinç de piþmanlýk da olur aþkta. Eðer seviyorsan her þeyinle ve de karþýndakine karþý her þeyini ortaya koyup her þeye raðmen seviyorsan adam gibi, o zaman piþmanlýk da duymazsýn aþkýna dair. Her þeyini ortaya koyup sevmiþsin. Karþýndaki bunu anlamadýysa da için rahat olur. Çünkü sen onun için her þeyi göze alarak ve de her þeyinle her þeye raðmen sevmiþsindir ve kendine düþeni yapmýþsýn. Bu yüzden piþmanlýðý sen deðil seni kaybeden yaþayacaktýr ve bunun bedelini acýlarla ödemeyle uðraþacaktýr. Yeter ki sen adam gibi sev!!!