Sen Sebeb Oldun...2...
Bu köhne dünyamdan, çekip’te gittin,
Benim bu halime, sen sebep oldun
Olur, olmazlara, kul köle ettin
Benim bu halime sen sebep oldun.
Umutla bekledim, belki dönersin
Sarıp sarmalayıp, tene sinersin
Burnun Kaf dağında, bir gün inersin
Benim bu halime sen sebep oldun
Üstüme gün doğmaz, gece her anım,
Tüm yaralarım kanar, acıyor canım.
Gece hicran biçer, boş sağ sol yanım,
Benim bu halime sen sebep oldun
Aşkından unuttum, akıl yok başta,
Annendeki inat, yok kara taşta.!
Hiç saç bırakmadın, yoldun şu başta
Benim bu halime sen sebep oldun
Yürek yangın yeri, sevmek zor imiş
Hasret yüreğimi, yakan kor imiş
Amansız dertleri, veren yar imiş
Benim bu halime sen sebep oldun
Her yanım yaralı, durmadan kanar,
Bu halimi gören, divane sanar.
Yüreğim tutuştu, yandıkça yanar,
Benim bu halime sen sebep oldun
Durak YİĞİT böyle, sevdim güzeli
Murada ermedim, döktüm gazeli
Dertten derde düştüm, ayrı gezeli
Benim bu halime sen sebep oldun.
Duar YİĞİT
GönüllerinŞairi
2010...KOCAELİ
(
Sen Sebeb Oldun...2... başlıklı yazı
Durak YİĞİT tarafından
15.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
