yer altı haykırışlar
I
yoğunca bir boşluk alacakaranlıkta
durmuştu o an ay ışığı renkli bakışların
dalgalarda sessizliğin öfkesi
boşalır kıyıya küfürler dolusu haykırış
hükmüm geçmez artık rüzgarın telaşına
yürüyor gözlerde tahta kurusu ölüler
dirilecekçesine inatla sesleri
derinlerde yitik bir efsane uğultusu
yer altı haykırışlar
her kazmada binlerce feryat
her santimde aydınlığa özlem
tabutlar dolusu hayal gömüldü
sessiz yığınlar ardına
II
sonra
uzandı
eller
karanlıklara
aydınlığa inat
hayata inat
in
ve
at
üzerinden everest yüklü yalnızlıkları
kalmasın izleri sonbahar sokaklı yağmurlarda
III
içinde yıkılan kayıp gecelere bak
nasıl da göçüyorlar mülteci
aldırmadan denize susuzluğa özlem
denize inat avuçlar dolusu gözyaşı
ve nefret su rengi sonsuzluğa
yok muydu
bir ölümlük mezar deryasında ki?
yok oldu yeniden doğmuşluğu hayatın