Alaylı gözlerle bakıp gülme
Gülme bana evlat
Sen kendi haline bak
Hiç bir şeyden haberin yok
Benden beter olacaksın
 
Aha ben geldim gidiyorum
Göreceğimizi gördük
İyi veya kötü biraz yaşadık
Şükürler olsun
Aç, sefil de değilim
Korkarım fazla uzun sürmez
Açlıktan sağa sola saldıracaksın
 
İnsan evladı isen
Bir kere kendine sorarsın
Alnının teriyle para kazanıp
Helalinden bu akşam
Çoluk çocuk hep birlikte
Keyifle çorbanı yudumlarsın
Peşinden de
Etrafına gülücükler dağıtıp
Milletin gönlünü alırsın
 
Hiç böyle bir şey yaptın mı
Kendi paranı kazandın mı
Ben hiç görmedim
Nerde sende böyle yürek
Çalışmak zor gelir
Baba parasına alışmışsın
Hiç aklına gelmiyor mu
Bir gün baban göçerse
O zaman ne yapacaksın
Sap gibi ortada kalacaksın
 
Sen gülmeye devam et
Hor gör
İstersen yerden yere vur bizi
Sanki benim umurumda
Ama kabahat sende değil
Seni bu hale getirende
Senin o baban yok mu
Bir gün ağzını açıp ta
Oğlum sen ne yapıyorsun
Millete karşı ayıp oluyor demedi
Herkes başının çaresini arıyor 
Millet te ne yapsın
Kimse sesini çıkarmıyor
Böyle giderse
Gerçekten belanı bulacaksın
 
Sen hatırlamazsın
Bu millet neler gördü neler yaşadı
Sana bir hikaye anlatayım da dinle
Belki bir şeyler kaparsın
Eskiden bir mahalle bekçisi gelir
Kahvede herkes ayağa kalkardı
Korkudan değil asla
İnan bana hep saygıdandı
O zamanlar ne uğraşırdık
Bizim bekçi Kamil dayı ile
Biraz sonra gelecek
Oturup ta anlatsın
İki akşam geçmez
Mahalle arasında bizi yakalar
Kulaklarımızı kızartır
Avuçlarımızı da güzel bir haşlar
Tek tek babalarımıza teslim ederdi
Bir sopada babamızdan
Yine de hoşumuza giderdi
Yapacağımızı yapardık
Şimdi bırak bekçiyi
Polis ekibi de girse kahveye
Beyler arama var desede
Kimse ayağa kalmıyor
Onu da boş ver
Ne işi var bu aynasızların
Bu ne biçim insan hakkı
İnadına okey taşlarını
Daha sert vurur masaya
Sanki polisten alır hırsını
Nereden nereye
Şimdi soruyorum sana
Hiç bir şey anladın mı
Anlamadığsan eğer
Yapacak bir şey kalmadı
Allah sonumuzu hayır etsin
Bir gün düşersen
Kimse sormazsa halini
Benim gibi
İhtiyarın teki
Olduğunda anlarsın
Anlarsın ama benim gibi gülemeyeceksin
Son nefesine kadar ağlayacaksın
İş işten geçecek
Pişman da olamayacaksın
 
Sen alay etmeye devam et
Ot kafalı delikanlı
Pembe gözlerle seyret
Yaşadığın dakikaları
Allah büyüktür
Elbet bir gün akıllanırsın..   
 
23.11.2010
 
   
 
( 357- Pembe Bakan Delikanlı başlıklı yazı Necmi Yaprak tarafından 23.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu