Güneş ölür mü,vurmuşlar dört bir yanından.
Devşirme dini var öfkesinde buludun.
Bir kızıl ufuk çizmişler, akan kanından.
Devşirme kini var öfkesinde buludun.
Tan vakti ağarmakta, maşrukta kızılı.
Deniz titrek,dalgalar üşengeç sızılı.
Dağın kaderi,dünden hasrete yazılı.
Devşirme dünü var öfkesinde buludun.
Öldürdüler mehtabı,kırkını okuruz.
Kilim belledik,bir için yoğu dokuruz.
Vasiyet yazılmış enel hakka çukuruz.
Devşirme yönü var öfkesinde buludun.
Müstesna güzel,gayret ötesi vuslat mı.
Girye cebri cüheladan düşen galat mı.
İmleyişler ,nağmeyi dil hakka salat mı.
Devşirme yeni var öfkesinde buludun.
Aşkı memnu yaşarız hem,ayan olsa da.
Ney sesinde bütün gamım beyan olsa da.
Bini bir biliriz,tek tek sayan olsa da.
Devşirme beni var öfkesinde buludun...
(
Tasavvufi Sesleniş başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
5.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.