Mevsim kış.
                     Öyle uzun değil günler artık.
                     Karanlığın erken indiği,
                     İçimizin üşüdüğü anlar.
 
                    Mevsim kış.
                    Sen ve ben,
                     Ayrılığın soğuk nefesiyle,
                    Aynı yatakta,ayrı battaniyelerin altında...
 
                   Havadan değil,
                   Eksilen sevgiden üşüyor ellerimiz.
                   Ne sen kapatıyorsun içimin açık pencerelerini,
                  Ne de ben....
 
                  Mevsim kış.
                   Saklandığı yerde uyuya kalan bi çocuk masumiyetini,
                  Çoktan kaybetmişiz.
                  Ne sen kapıyı çalıyorsun artık,
                  Ne de ben seni pencerede bekliyorum.
 
                  Ayrılığın mevsimi,
                  Üşütüyor bizi.
                  Çok zor,çok zor bahara çıkmamız.
                  Ne sen hayal ediyorsun eski günleri,
                  Ne de ben....
 
                  
( Mevsim Kış başlıklı yazı GülşenKAZGIN tarafından 6.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu