-kana-
yoksul hazineler bahçesinde
katre ve zerre
kainatın sessiz sesi kuşatır eşyayı
vaisesika, vaisesika
sırları gömülürken bilinmezliklere
son dönüş yolculuğu ansızın kana’ya
erit zihnini ve bütünleş evrenle
eskisi gibi koş yine peşinden cnono-morgo’nun
helak et maddeyi, bütün acılardan kurtul
yek vücut ol, sonsuzluğa seril
sırılsıklam düşler içinde
kesova tuyo ja goto bicitra
diye yitirilen
tenha boşlukların
kalmasın ağır vebali benliğinde
garip yalnızlıkların haykırışlarını hissederek
unut varlığı kül rengi sessizlikte