Sen aþký yaz

-Hani ikimizin oynadýðý-

Bir zamanlar;

Beyaz sývalýydý –bir dað baþýnda-

Panjuru var mýydý?

Irmak misali akmýþtýn

-Doðru-

Kalbime;

Yeþil dallara ektiðin beyaz güller açtý,

Nerdesin?

Gel.

Ay gibi tutulmuþtun bir sevdaya,

Loþ bir ýþýðý mehtap sanmýþtýn,

Yanmýþtýn

-Yanabildiðince-,

Aldanmýþtýn.

Bir mum ýþýðýydým sadece,

Teninin

Neon ateþinde üþüdüm,

Üþüdüm olabildiðince.

Sonra

Bir köz gibi oturdun

-Ýçimde bir yerlere-,

Bastýðýn baðrýnda ýsýndým.

Sen yaz,

Ben oynarým,

-Hani þu kurgularýnda gördüðün figüran-;

Serpiþtirdiðin

Hayallerimdi dizelerinde

Ey canan.

Hayallerimde yaþadým seni,

Gerçek olsun dilersen,

Bilirsin,

Son Þamsýmsýn,

Gelirim,

‘Gel’ dersen.

10.Aralýk.2010 19.40