Nefesin müddetine elbette ki haiz değilim
Neden nazın ve zannın içinde tarumar oluyor bu zavallı ve biçare ahvalim
Kimin umurunda olacak vebalim, sinemi kemiren derin hüzmelerim
Nihayetinde ben sahipsiz değilim, aklım ve vicdanımla sahibime ecrimle iltica ederim
Neden düşünmek için fikretmek asıldır
Hilkatim ve aidiyetim için istikatimin eminliği takvayı hicrandır, aşkın ramına tavdır
Hasretin didarında inleten sevda ne derin bir sancıdır, sürur içinde anılan farktır
Ruhum bu hal üzere mecrasında aktır, nefsimin sefilliği muhtaçlığım için bir zaaftır
Vicdan sabide olmaz, kalbinden konuşur
Nefs mükellef olduğun vakit ancak akl-ı noksanlıktan ve şerh-i hesabından sakıttır
Adamlık ne nefes almaktır, ne rastgelelikte oyalanmaktır, kelamilet için azm-i canahtır
Muvazene aklın ve irfanın asudeliğinde hissedilen feyzi manadır ve ilham-ı sanattır
Basitleşen neler varsa, edebin terkibine ihtiyaçlıdır
İşi ve manayı kolaylaştırmak asliyet için zamanıı tasattuku için fırsattır, iyi bir kardır
Mefkuresi olmayan insan, her halukarda güdülmeye muhtaç olan bir candır
Vuslat ve aşk, ancak azim ve tahkikin iradey-i teslimiyet ve niyet-i asliyet için sevdasıdır
Mustafa CİLASUN
