denize dönerek , bir yandan da beresini çıkarmış
yarama basıyordu
yüzüme baktı , en son düştüğü pusudaki gibi gülümsedi
ve bana
“seni ilk gördüğümde ,devinimler geçirdi yüreğim
bak titriyor ellerim hiçbir gözaltında titrememiştim”
ölmeyeceksin deniz diyordu…
ellerimi tutunca bilmediğim bir aşk sardı benliğimi
damarlarıma vatan aşkı ile kendi sevgisini akıtıyordu..
hasreti kucakladık biz, razıydık zindanlara atılmaya
kelepçeledik aşkı
sevgiyi tutsak ettik bile , bile
gözlerimi kapayıp,
alıyordum denizi koynuma
tüm acıları sevdik biz hemde
militanca hiçbir kurşunun önünde sekmeden..
tank sesleri duydum uzaklardan
devrimleri çiğniyorlardı paletleri ile,
benim üstüme yattı mavi gözlü deniz
ölmemiştim ama!
o şimdi!
çok uzaklardan bir yıldızdan göz kırpıyor
sana selamımı veriyorum derken,
“yaşanmamış hayatını ödeyecekler asil sevdiğim”
diye sesleniyordu…
sevmelerde , gitmelerde
her gün doğunca düşüyor , üşüyor yüreğim
copların acısına
aşkın sarp geçit vermez dağlarında nurhakta..
devrimler geçti bileklerimdeki
kelepçe izleri acıtmıyor artık canımı
sevdiğimden denizimden uzaklarda olmak
kadar acı veren ne vardı?
Filistin askılarına bağlasalar bile artık acımıyor canım
Gözlerimi kapadım!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!