Sabahlar şafağını beklerken gülümseyişlerinin  kıyısında
                                                Ben hala dudaklarından dökülen
                                             Kıskanç yakamozlar toplamaktayım
                                                   Mehtaba dargın denizlerime

 

                                                             Hey benim...
                                       Gönül toprağımda güller büyüten sevdam
                                    Avuçlarında sakladığın bir yağmur sonrası da
                                      Mecnundan miras aldığım çöl kuraklığıma
                                Tomurcuğa durmuş buselerinin ikramı olsun artık


                                                               Sen ki...
                                         Belki bir bakışını esirgemezsin diye
                                                    Yalvar yakar olup ta
                                         Gözlerinin kapısında beklediğimsin
                                                               Sen ki...
                                                  Emanet ettiğin duruşunu
                                               Dağ rüzgarlarından koparıp
                                          Gururuma gurur diye eklediğimsin

 

                                                      Haberin var mı...?
                                          Çiçeklerine kokusunu adadığını
                                                    Söyledikçe baharlar
                                    Ellerimin arasında çırpınıp çırpınıp durur
                                     Perderelerini kapatmış utangaç saçların

 

                                      Ay ışığının geceye yakıştığı bir vakitte
                                             Gönderdiğin sevda ırmağını
                                                 Teslim alınca yüreğim
                                                 Bakışlarının ıslaklığını
                                                Hangisinde gizledin diye
                                Damla damla boşaltıp dururum gönül mecramı

 

                                                       Sorma artık...
                                             Kartal yuvaları bilmese de
                                    Her dağın yol verdiği bir yanı vardır
                                                       Sorma artık...
                                             Kader ayrılığı silmese de
                                  Vuslatın yazgıyı bozduğu bir anı vardır

 

                                                ...Ki aldırma sen öyle
                                    Rüyalarımın ettiği vakitsiz şikayetlere
                                                         Ben hiç...
                                     Bu kaçıncı uykusuzluğumdur deyip te
                                          Gücenir olmadım ki hasretine

                                           Ve Sende gidip şahidi ol ki...
                                        baharsız bırakılan sabır çiçekleri
                                      ferhatın eştiği dağlarda büyür Dılem

( Tomurcuğa Durmuş Buselerin başlıklı yazı Yaşar AYDIN tarafından 28.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.