Emir geldi Yüceden, göklerden üflendi sur,
Bir İlahi yoldur bu, bulunmaz asla kusur.
Zamanlar yok olacak geçmişte, gelecekte,
Kaybolacak mekânlar, silinecek yer, gök de.
Dağların patladığı anı âmâ görecek,
Ölü, diri kim varsa hep o vakte erecek.
Boşanacak göklerden çağlayan gibi seller,
Tövbeler kabul görmez, tutulacak tüm diller.
Her çakıl kum tanesi yalvaracak Allah’a,
Kalmayacak ne çöller, ne göller, ne de vaha.
Emzirdiği bebeği atacak da analar,
Dağların doruğunda ağlayacak sunalar.
Bir zulüm değildir bu, sonun başlangıcıdır,
Eyvah! Günahkâr kullar sonunuz ne acıdır.
Kurtulmak istersin de, yer yok kaçacak, keza
Yıldızlar patlayacak, kalmayacak ki feza,
Kıyametler sığmaz ki ne dizeye, satıra,
Gösterilmeyen bir şey gelir mi hiç hatıra.
Çizilemez ki resmi, yapılamaz tarifi,
Kıyamet titretiyor arif olan arifi.
Ben sana sığınmışım Yaradan’ım azaptan,
Koru kıyametinde korkudan, ızdıraptan.
Lâilaheillallah diyebilmişse kulu,
Cennetlerdir şüphesiz her daim onun yolu.
02.Ocak.2011 11.55