Karanlık Kuyu
Özüm gözlerine esir oldu
Ben beni hatırlamaz oldum
Yanlışların doğrularımı etrafa savurdu
Ne bir yol buldum ne bir iz
Aciz şekilde bekledim hissiz
Meltem rüzgarı vurdu birden tenime
Kafamı kaldırıp baktım öylece
Ardından gaybden gelen ses belli belirsizcesine
Şehvet dolu duygular kamçıladı ayaklarımı
Koşar adımlarla nefes karışıyor
Bulmak için o sesi her ikisi birbiriyle savaşıyordu
İki ağaç ortasında bir kuyu
Yaklaştım yanına baktım kararlıca karanlığına
Karanlığı yaran ses yüzümü tırmaladı
Geri çektim kendimi eksik birşeyler vardı
Anladım ki ruhum kuyuda kaldı.....
(
Karanlık Kuyu başlıklı yazı
erdem-dilek tarafından
4.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
