Online Üye
Online Ziyaretçi
Sen ki
Yetim dağların koynunda bir öksüz
Hatırlamadığım ne varsa iliştiririm koynuna
Unutmak böylesine elemli
Ve sen öyle uzakken bile
Boynunun sıcağı damarlarımda rehin..
Ve ben
Âşık olduğum ne varsa
Sürerim dizelere..
Sen,
Mor çiçekli yeşil dalın reyhanı
Eksik kemiğinde yarasını onaran çiy damlam
Uzansam
Yeniden öper mi sümbüllerin
Tomurcuğumdan?
Elleri dokunsun istemem hiçbir hazanın
Gün/yüzü görmemiş beyazlığına
Sen ki
Yeni yetme bir baharın kapalı kuytusunda
Tazecik göbeğinden balı tattığım kadın!
Küçücük ellerin beslenir tohumlarımdan..
Ve ben
Korktuğum ne varsa
Dökerim toprağına..
Kapadım gözlerimi hazan çiçeğim
Sevmek zamanı
Hadi!
Sür beni şeffaflığına…
Deniz İNAN - Eylül Şiirleri..