Benim ülkemde senin tanıdıgın yalnızlıklar yoktu
benim ülkemde yoktuki..istemezdim kent kadınlarını..
bugun bana bir iylik yap!
öyle bir örtki karanlıgını geceme,
aydınlık seni benleyken bulsun..
kendimi ihbar ediyorum karakollara
yakalanmak istiyorum.
istiyorumki yalnızlıgıma şahit olsun birileri.
avuçlarımda ıslanıyorken her gece,
yıldızları gömüyordum gözlerine.
susuyorum renklerim dökülüyor köşe bucaga
bilerek kesiyorum içimdeki agrının fitilini
uyuşturmaya çalışsamda geçmişi,
bir anlık dindirebiliyorum.
herseferinde kanlı bir tokat gibi çarpıyor
geçmişin izleri..
ses tellerime abanıyor bir karga..simmmmm
ve ceketime bulaşıyor leşii.
makasın küskün agzıyla temizlemeye çalışıyorum bedenimi,
inadına kesiyorum,
dikiş tutmayan dilime dişlerimi geçiriyorum
zaman geçiyor.kız kulesine anlatıyorum yalanlarını.
karganın leşi yıllanıyor  bedenim hep aynı karada.
ben aglamaya tek edildim.senbilmezsin ama
ben her sabah güneşle birlikte ölürüm
akşam ezanında okunur selam.
( Benim Ülkemde Senin Tanıdıgın Yalnızlıklar Yoktu.. başlıklı yazı Kuşdili tarafından 7.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu