Ne zaman içim sızlasa
Gözyaşlarım şahitlik yaparak sinemin yangınlığını anlatsa
Hiç halim kalmasa, fersizleşen takatim son bulsa
Ruhumu ihya eden feyzim gönlümde bir taht kursa, hasretim aşkına adansa
İnleyen umudum ne yapar
Sabahlara dek vicdanım hesabın rahlesinde sevdası için yanar
Yıllardır dinmeyen figanımda hicran ruhunda firkar arar
Hiç ses çıkartmadan, suhulet içinde hüzünlü nefesinle salınsan da ey yar
Sanma ki yazan figansız ve gamsız
Hiç manasına meftun olan bir kalp dayanır mı hicrana yarsız
Korlaşan nar yüreğimde ne kadar anlamlaşır hasrettiğin edebin şehrinde halsız
Yutkunduğum umutlarım artık suskun ve nazarına hasret kalan figansız
Ne yalvarmak kifayet ediyor, nefes yetişiyor
Artık yalnızlığım serdettiğin hicranın mahzunluğunda halime yetiyor
Ömür bitiyor, ecir yetmiyor, ne kadar arzu etsem de hayhat, nasibim el vermiyor
Betbin ve bizarlaşan ahvalimi söyle neyi bekliyor, suskun toprak artık vakittir diyor
Yazdığım ne varsa umutlarla yeşeriyor
Kim bilir sabrın ve kanaatın vecdi ruhumda firkat bulacak bir aşka davet ediyor
Hakikatim ve umdelerim kalbimin inşirahında elhak teslimiyet içinde titriyor
Bir söz söylemesen de gönlüm her nefesin için niyaz ediyor
Mustafa CİLASUN
