ANNEM

 

Elimden tut ki aklım karışmasın yalanlara

Sar bedenimi ki gitmesin yanlış yollara

Bilirsin düşerim yalnız kaldığımda

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

Üşüyorum kış geldi artık

Parkem nerde anne…

Kimse demiyor hasta olacaksın diye

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

En kızdığım anda bile beni sakinleştirdin,

Seni defalarca kırdım, üzüldün belli etmedin

Korku düşleriyle uyandım,başucumda bekledin,

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

Herkesin neyi varsa benim de olsun istedin,

Senin giymediklerini giydirdin,

Her zaman hakkını helal ettin,

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

Belki cahildin okuma bilmezdin,

Olsun anne Benim ilk öğretmenimsin,

Şimdi bende öğretmenim artık senin için

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

Her gurbet dönüşü ağladın sevinçten,

Geldim anne buradayım, yanındayım

Senin için hayattayım,

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

Çok uzaktan hissediyorum kokunu

Kokun rüzgârlara esir etti beni

Özlemin içimi kemiriyor, titriyorum her ezanda

Beni sensiz bırakma anne…

 

 

Sen benim hayat bahçemin gülüsün,

Rüyalarımdan çıkmıyor gülüşün,

Oğlum deyip en son  öpüşün,

                                               Beni sensiz bırakma anne..
( Annem başlıklı yazı mir-emir-gur tarafından 17.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu