Vurgun Yedi Sokaklarım Yokluğunda
talan edildikce sevinçlerim hep bir keder ayazında
kederli bir şiir düşer parmak uçlarımdan sayfalarıma
her gün yalanlarla avuttuğum kederlerim uyanır
bir top ateş olup yanar hasretin şu deli bağrımda
oysaki...
gör işte bitmez hasretlerinin yine kucağındayım
her günü bir güne bağlıyor kederlerim hayasızca
ve inan ki hiç bir rengi kalmadı sensiz yaşantımın
söyle bana nasıl muştulu bir gün doğacak sabahıma
anlayabilirmisin beni bilmem ki...
bütün sevinçlerimi yüzünden aldım çocukluğumun
hasret dolu yetim bir hüzün bıraktım bakışlarına
ve hep bir bulut yetişirken şu bitmez isyanlarıma
şafak ertesi günlere asıyorum umutlarımı yokluğunda
ve inan ki...
senin adını silmeye cesaret bulamıyorum kendimde
özlemin vurgun yemiş sokaklarımda böyle dolaştıkca
ve... duvarlarımda dolaşan gölgelerine sarılıyorum
söyle nasıl kopmaz hasret türküleri dudaklarımdan
şimdi .... mutlumusun diye sorma bana...söyle kim mutlu olur ki... hasretler iki eliyle yapışmışken boğazıma..ki sen ben böyle de mutluyum diyebiliyorsan ..o zaman ben de çok mutluyumdur aslında.. ve unut sen beni vurgun yemiş sokaklarımın arkasında
(
Vurgun Yedi Sokaklarım Yokluğunda başlıklı yazı
Aysu tarafından
24.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
