Kader gözlüm,kaderimi okudum karasında,
Boğuk bir selam kaldı sana saklı,
Hala dudaklarımda.
 
Suskun bir yaz akşamı,
Kimseler düşmeden sahile,
Çalmak istedim o gün mehtabı,
Şımarmadan yakamozlar,yosun kokusunda
Kaybettiklerime teselli..
 
Bir buruktu ki içim,
Küçük bir çocuk annesiz gibi,
Sarsıldım, almadı içim ağlamayı,
Çocuklar kadar şanşlı değildim..
 
Kime niyetlendi yarınlar,
Kelebekler hangi gülün koynundalar şimdi?
Elimi yüreğime banıp, yazıyorum ismini,
Kime mahrem ,günah ki!
Dalgalar  yıkıyor,her elimden düşen harfi ,heceyi..
 
Saklanmam belki gitme dese biri,
Açarım avuçlarımı,görsün diye şakayık bahçemi,
Yağmurlara sevdalı,rengarenk ölümsüz
Çiçeklerimi..
Ama yeniyorum ,yeniliyor içimde hep aynı kişi..
Ümit Seyhan
 
 
 
 
 
( Hep Aynı Kişi başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 27.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu