Eski bir kitaptı hatıralarım
Sayfaları yırtılacak diye korkarım
Açıp okudukça
Büyülü dünyalara dalarım
Anılarımı yaşarım
Gölgeler düşer yüreğime ağlarım
Gençliğim var sayfalarda, duygularım
Çektiğim onca çile yanarım
Hatıralarımı ısıtan bir sen varsın
Sımsıcak gözlerin
Yıldızlar gibi parlaksın
İlk aşkım sevdiceğim her şeyim
O ağacın altını hatırlıyorum
Bana evlenme teklif ediyorsun
Evet yerine dudaklarından öpüyorum
Sayfaları çevirmeye kıyamıyorum
İlk göz ağrım evladım
O yüce duyguyu seninle tattım
Hatırlıyorum da ilk kucağıma alışım
Ne müthiş duyguymuş ana olunca anladım
Her halinle bana benziyordun
Yalnız kaldığında bütün boyalarımı sürerdin
Maskaraya dönerdin de güzel oldum mu derdin
Ne çabuk geçti yıllar huri gibi bir kız oluverdin
Oy oğlum anasının kuzusu bide nem
İlk göz ağrım bak abla oluverdin
Ana olmak ne muhteşem bir duyguymuş tadı verdim
Oğlum babasının kopyası kınalı kuzum
Bide nem canım ciğerim
Sen geldin daha sonra bebem
Küçük aksi kızım
Evimize hoş geldin
Rabbime şükürler olsun
Üç tane dağ gibi evladım
Sırtım yere gelmedi canlarım
Babanız sonsuza gittiğinde ağladım
Karaları bağladımda yüreğimi dağladım
Dört bedende bir yürek olduk sarmaladım
Oy kara bahtım
Ne çok şey hatırladım
Kara gözlüm
erim
Sevmeye doyamadığım aşkım her şeyim
Gel gör kadının ne haldedir
Zindandır gecelerim.
Senden sonra açmaz güneşim
Yokluğunda gecedir gündüzlerim
Sorgulamalar başlar yıkılır bedenim
Depremlerde yine yüreğim
Sen diye sarılırım yastığa kokun sinmişti
Yüzün hayalimden silinmesin diye yüreğime çizdim resmini
Polyana dır artık kadının gülerken içine akıtır kederini
Yüreği ile ağlar çizmiştir artık kaderini
Belleğindeki bütün zehri akıtır
Sayfalara akıtırda panzehiri topraktır
Toprak toprak toprak kokar
Kalemi yazar
Oy kara bahtlı kadınım
Ağla doyasıya ağla doya doya anam
Sen anasın yıkılmazsın
Her acıya göğüs gerensin
Sayfa sayfa yazsam tükenir mi acım
Çocuklarım baş tacım
Kara topraktır benim ilacım
Oy anam oy sen anasın yıkılmazsın.
Serap ATAY
8-5-2009