Soğuktan  çatlar  pembe yanakları,

Gamzeleriyle  gönül yakar can kız,
Mis gibi kokar  beyaz  leylakları.
Dilinde güzel sözler  çiçekçi kız.

Ailesine  bakmak için yaşar.
Yaptığı işler kendini çok aşar.
Her isteyenin yardımına koşar
Müşterisini gözler  çiçekçi kız.

 
Hasta annenin  eczane parası ,
İki  göz  evin bir aylık  kirası,

Okulu ise  bitmeyen yarası,
Gözyaşlarını gizler, çiçekçi kız.

Arkadaşları gezip sevinirken,

Yaşadıkları lüksle övünürken,
Baba işsizim diye dövünürken,
Kalbi derinden sızlar  çiçekçi kız.

 

Gönlünü vermiş çulsuzun birine.

Bunca dert varken aşkın yeri ne?

Sevdası yakmış sormamış işi ne.

Çalmaz vurduğun sazlar çiçekçi kız.



Çok acımasız bu yalan dünya,
Yardım ederler, fakirlere  güya

Yoksul insanın umudu hep hülya,  

Mutlu bir yaşam özler, çiçekçi kız.

 

 

 

Ülkü Ahıska  1.Şubat.2011

Fondaki resim  kütük üzerine kendi çalışmam
Sayfama uğrayıp duygularımı paylaşan arkadaşlarıma ve Şiirimi seçkiye layık gören SENDE YAZ--ailesine teşekkür ediyorum.
( Kokulu Zambaklar başlıklı yazı Ülkü AHISKA tarafından 1.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu